رابطه اختلال شنوایی و گفتار

از مهم ترین تاثیرات کم شنوایی، آسیب به رشد گفتار و زبان در کودکان است.

کم شنوایی ملایم: 15 تا 30 دسی بل

کم شنوایی ملایم بر ارتباطات و یادگیری زبان و تحصیل تأثیر قابل‌توجهی می‌گذارد.

 صداهای واکه‌ها به آسانی شنیده می‌شوند و همخوان‌ها ممکن است از دست بروند. 

در آسیب های گفتاری ملایم، کودک فقط توانایی شنیدن صداهای بلند را دارد. 

کودکان با افت کم شنوایی ملایم نیاز به سمعک، گفتار خوانی، آموزش شنوایی، گفتاردرمانی دارند. و در مدرسه باید در جای مخصوصی در کلاس بنشینند.

کم شنوایی متوسط: 31 تا 45 دسی بل

این نوع کم شنوایی بیشتر در کودکان با اوتیت دوطرفه  یا همان عفونت گوش دیده می‌شود و از کم شنوایی‌های بسیار شایع در کودکان است.

 این دسته از کودکان بیشتر صداهای گفتاری در حین مکالمه را از دست می‌دهند اما به فعالیت های آموزشی و زبانی با کمک سمعک به خوبی پاسخ می‌دهند. 

کودکان با افت متوسط ممکن است بی‌توجهی، عقب‌ماندگی زبانی، مشکلات گفتار و یادگیری را بروز دهند. 

همچنین افراد غریبه در هنگام حرف زدن با این کودکان به‌سختی گفتار آنها را متوجه می‌شوند. 

کودکان با افت کم شنوایی ملایم نیاز به سمعک، گفتار خوانی، آموزش شنوایی، گفتاردرمانی دارند. جایگاه این کودکان در کلاس درس باید به طور ویژه ای تعین شود یا در کلاس های مخصوص کودکان کم شنوا حضور پیدا کند.

کم شنوایی شدید: 50 تا 70 دسی بل 

در این نوع افت، زبان و گفتار به‌صورت خودبه‌خودی رشد نمی‌کند و با دخالت به‌موقع، استفاده از سمعک مناسب و آموزش ویژه، این دسته از کودکان می‌توانند عملکرد مناسبی داشته باشند.

 بدون وسیله تقویت‌کننده این افراد نمی‌توانند صداها را بشنوند و یا مکالمه‌ی طبیعی داشته باشند. 

گاهی اوقات صداهای بلند محیطی و صداهای مکالمات با شدت زیاد و در فاصله‌ی نزدیک را هم می‌توانند بشنوند. به طور کلی در این نوع افت مشکلات شدید زبانی، گفتاری و مشکلات وابسته به آموزش‌دیده می‌شود. 

کودکان با افت کم شنوایی ملایم نیاز به سمعک، گفتار خوانی، آموزش شنوایی، گفتاردرمانی دارند. کودکان برای مدرسه باید به مدارس خاص با آموزش های خاص بروند.

کم شنوایی عمیق: 71 دسی بل و بالاتر 

هرچه میزان افت بیشتر شود درجه و شدت مشکلات شنوایی و گفتاری در این کودکان بیشتر می‌شود.

این افراد فقط می‌توانند زبان و گفتار را از طریق آموزش های ویژه یاد بگیرند. پیشرفت این کودکان در زندگی به‌واسطه شناسایی و درمان توان‌بخشی به‌موقع است.

 بدون سمعک این کودکان قادر به شنیدن صدا نیستند حتی با سمعک قادر به شنیدن تمام صداهای گفتاری نخواهند بود اما قادر به شنیدن الگوهای ریتمیک گفتار، صدای خود و صداهای محیطی هستند.

 کم شنوایی عمیق همچون کم شنوایی شدید منجر به تا خیر عقب‌ماندگی زبان، مشکلات گفتار و اختلالات یادگیری می‌شود. 

کودکان با افت کم شنوایی ملایم نیاز به سمعک، گفتار خوانی، آموزش شنوایی، گفتاردرمانی دارند. 

کودکان برای مدرسه باید به مدارس خاص با آموزش های خاص بروند.

کاهش شنوایی های نوسانی:

بسیاری از کودکان در دوران کودکی مبتلا به بیماری های گوش میانی و عفونت های مکرر می شنود .

در برخی مواقع درمان این عفونت ها هفته ها طول میکشد و کودک در زمان ابتلا به این عفونت ها دچارکاهش شنوایی میگردد . 

اگر این روند تکرار گردد کودک در زمان ابتلا بسیاری از صداهای گفتاری در حال یادگیری را از دست می دهد. 

 برای جبران این عارضه بهتراست در زمان ابتلا تا درمان کامل از سمعک مناسب استفاده شود. 

البته پیگیری و ازمایش های مکرر شنوایی برای تنظیم صحیح سمعک توصیه میشود.